Τρίτη 1 Ιουνίου 2010

Η ΕΛΛΑΔΑ ΣΤΟ ΧΕΙΛΟΣ ΤΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗΣ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗΣ

Η Ελλάδα εδώ και πολλά έτη, με αποκορύφωμα το 2010, καθοδηγούμενη από τις διεθνείς αγορές βιώνει την οικονομική της παρακμή, φλερτάροντας όσο ποτέ με σενάρια χρεοκοπίας.
Πιο συγκεκριμένα, η Ελλάδα μέσα από λανθασμένες πολιτικοοικονομικές στρατηγικές έπεσε θύμα του παγκόσμιου καπιταλιστικού συστήματος και των τραπεζικών κολλοσών. Η χώρα προκειμένου να καλύψει τα έξοδά της δανείζεται συστηματικά μέσω των εκδόσεων κρατικών ομολόγων και μέσω του Οργανισμού Διαχείρισης Δημοσίου Χρέους, ενώ δανειστές είναι μεγαλοεπενδυτές που δρουν μέσω επενδυτικών οίκων ανά τον κόσμο, χρηματοοικονομικοί οίκοι και τράπεζες. Η μεθοδευμένη παράνομη συνεργασία των ελληνικών κυβερνήσεων με την Goldman Sachs οδήγησε την χώρα στο σημερινό αδιέξοδο. Η Goldman Sachs είναι ένας πολιτικός οργανισμός με τη μορφή της πιο ισχυρής επενδυτικής τράπεζας των ΗΠΑ. Στόχος της είναι η αέναη παραγωγή κερδών μέσα από φούσκες και άγρια κερδοσκοπία στις αγορές. Ο λόγος που καθιστά την Goldman Sachs την πιο ισχυρή τράπεζα των ΗΠΑ οφείλεται στο αμερικάνικο πακέτο διάσωσης του χρηματοπιστωτικού τομέα και στο γεγονός ότι στελέχη της κάλυπταν καίριες θέσεις των οικονομικών επιτελείων στις κυβερνήσεις Κλίντον και Μπους, προωθώντας πολιτικές για την μεγιστοποίηση των κερδών της.
Ο μηχανισμός με τον οποίο η Goldman Sachs και η γερμανική Deutsche Bank κερδοσκόπησαν εναντίον της χώρας μας προκάλεσε την ένταξη της Ελλάδας υπό ξένη οικονομική κηδεμονία, την ώρα που εκείνοι κέρδιζαν εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ. Η Ελλάδα έπεσε στην παγίδα ενός πρόσφατου χρηματοπιστωτικού προϊόντος που ονομάζεται CDS. Πρόκειται για ασφάλιση κατά της περίπτωσης μη αποπληρωμής χρέους. Τον Ιανουάριο, πριν η Ελλάδα αναζητήσει αγοραστές για το πενταετές ομόλογό της , η Deutsche Bank παρουσιάζει μια εικόνα κατάρρευσης της ελληνικής οικονομίας, με αποτέλεσμα να κινητοποιηθεί το τμήμα της CDS ζητώντας πολύ υψηλότερα ασφάλιστρα για το ελληνικό χρέος . Από τη στιγμή που το επιτόκιο των CDS ανεβαίνει , ενημερώνεται άμεσα το παγκόσμιο πιστοληπτικό σύστημα, με αποτέλεσμα η Goldman Sachs και η Deutsche Bank να αναλάβουν την πώληση των ελληνικών ομολόγων, προωθώντας τα στους υποψήφιους αγοραστές και αυξάνοντας τις κερδοσκοπικές επιθέσεις. Η ελληνική κυβέρνηση αναγκάζεται να προστρέξει στις τράπεζες που ελέγχουν την αγορά των CDS, παρ ΄ όλο που υπονομεύουν την χώρα. Με άλλα λόγια το κράτος τις πληρώνει με σκοπό να τις εξευμενίσει ώστε να την βοηθήσουν να δανειστεί με ανεκτά επιτόκια. Η Goldman Sachs και η Deutsche Bank εισπράττουν τεράστιες προμήθειες εκατομμυρίων ευρώ από τους πελάτες τους ,ενώ αγοράζουν και οι ίδιες μεγάλες ποσότητες χρυσοφόρων ελληνικών ομολόγων. Μόλις έναν χρόνο αφότου τα κράτη έσωσαν τις τράπεζες αφιερώνοντας κολοσσιαία ποσά και στις δύο όχθες του Ατλαντικού -25% του ΑΕΠ σύμφωνα με την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα- τα χρεωμένα κράτη πέφτουν θύματα επιθέσεων από τα ίδια τα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα που διέσωσαν.
Η Goldman Sachs διώκεται από την Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς της Wall Street, καθώς στην εξέλιξη της διεθνούς οικονομικής κρίσης του 2008, που αναστάτωσε πολλές ανεπτυγμένες οικονομίες, εξαπάτησε πολλούς επενδυτές. Η Goldman Sachs συνεργάστηκε με τις ελληνικές κυβερνήσεις με σκοπό την παραπλάνηση της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της κοινής γνώμης, προχωρώντας σε συναλλαγές που ονομάζονται Cross-Currency-Swaps. Σύμφωνα με αυτές τις συναλλαγές κρατικά χρέη που ήταν σε δολάρια ή γιεν αξίας 10 δις ευρώ μετατρέπονταν σε ευρώ και μετά πάλι σε δολάρια ή γιεν. Η Ελλάδα αποκτούσε εικονικά περισσότερα από 10 δις ευρώ και η Goldman Sachs εξασφάλιζε με αυτόν τον τρόπο άλλο 1 δις ευρώ δάνειο για την ελληνική κυβέρνηση. Στους αριθμούς που δινόταν στην Ευρωπαϊκή Ένωση δεν φαινόταν πουθενά το 1δις ευρώ.
Μετά από μια σειρά λανθασμένων πολιτικών, η Ελλάδα υποπίπτει στην επίβλεψη του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου. Πρόκειται για ένα διεθνή οργανισμό, ο οποίος επιβλέπει το παγκόσμιο χρηματοπιστωτικό σύστημα παρακολουθώντας τις συναλλαγματικές ισοτιμίες και τα ισοζύγια πληρωμών, προσφέροντας οικονομική και τεχνική βοήθεια όταν του ζητηθεί.Η παρουσία του ΔΝΤ, με τη χορήγηση δανείων υπό όρους, σημαίνει στενή εποπτεία της οικονομικής πολιτικής μιας χώρας, την οποία πρέπει να αποδεχτεί η κυβέρνηση της ως προϋπόθεση δανεισμού από το ταμείο. Η χώρα που αποφασίζει να πάει στο ΔΝΤ για να αναδιαρθρώσει τα χρέη της κατά κανόνα λαμβάνει δάνεια και από το ΔΝΤ, ενώ παράλληλα συμφωνεί να εφαρμόσει μακροοικονομικά, σταθεροποιητικά προγράμματα του ταμείου. Τα δάνεια δεν είναι αυτοσκοπός, για αυτό και κατά κανόνα, τα ποσά των δανείων που χορηγεί το ΔΝΤ είναι μικρά σε σχέση με τις ανάγκες της χώρας. Η παρέμβαση του ταμείου έχει κυρίως τον ρόλο της βελτίωσης του προφίλ της χώρας στις αγορές αφού στέλνει στις τράπεζες και τους χρηματοπιστωτικούς οίκους το μήνυμα ότι η χώρα παίρνει τα κατάλληλα μέτρα για τη βελτίωση της πιστοληπτικής της θέσης. Πρακτικά η προσφυγή στο ΔΝΤ συνεπάγεται μια σειρά αντιλαϊκών μέτρων όπως κατάργηση επιδομάτων, αύξηση φόρων, μείωση μισθών στο δημόσιο τομέα, αύξηση στις τιμές των προϊόντων και των υπηρεσιών κοινής ωφέλειας. Τα μέτρα αυτά σαφώς και δεν είναι δημοφιλή. Είναι πιθανό λοιπόν η κυβέρνηση να στρέψει την οργή του λαού προς το ΔΝΤ. Στην πραγματικότητα όμως η κυβέρνηση γνωρίζει πολύ καλά ότι το κόστος συνεργασίας είναι προτιμότερο από το κόστος άρνησης εξόφλησης των χρεών της χώρας.
Η Ελλάδα το τελευταίο καιρό αντιμετωπίζει σοβαρά οικονομικά προβλήματα, φλερτάροντας έντονα με σενάρια πτώχευσης. Πιο συγκεκριμένα, η χώρα έχει συνολικά 326 δισ. ευρώ χρέος του Ελληνικού Δημοσίου για το 2010, 30 με 40 δις ευρώ ομόλογα του Δημοσίου, που έχουν στην κατοχή τους τα ασφαλιστικά ταμεία και οι άλλοι φορείς του Δημόσιου τομέα, το λεγόμενο ενδοκυβερνητικό χρέος, 25 δισ. ευρώ δάνεια εγγυημένα από το Δημόσιο και 8 δισ. ευρώ χρέη για «δεδουλευμένα» προς κατασκευαστικές εταιρείες, προμηθευτές των νοσοκομείων και άλλους φορείς. Σε περίπτωση που η Ελλάδα δηλώσει χρεοκοπία, ουσιαστικά δηλώνει αδυναμία να πληρώσει αυτά που οφείλει. Τότε γίνεται αναδιαπραγμάτευση του χρέους, αλλά με πολύ σκληρούς όρους για την χώρα, που επιβάλλονται από τους δανειστές συνήθως μέσω του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου.
Αυτό πρακτικά μπορεί να μεταφράζεται σε απολύσεις, δραστική περικοπή μισθών - συντάξεων, μείωση κοινωνικών παροχών (π.χ. σχετικά με την υγεία, αστυνόμευση), περιορισμό αναλήψεων από τις τράπεζες, κλείσιμο - κρατικοποίηση τραπεζών, κρίσιμη έλλειψη ρευστότητας στην αγορά, αδυναμία αποπληρωμής δανείων από ιδιώτες και επιχειρήσεις, περιορισμό εισαγωγών μέχρι έλλειψη βασικών αγαθών.Σαν χειρότερο σενάριο (ανόητο για πολλούς), υπάρχει η πιθανότητα να βρεθούμε εκτός Ευρώ, να γυρίσουμε στις δραχμές και να γίνει υποτίμηση οπότε τα χρήματά μας χάνουν αξία.
Από την άλλη πλευρά, η Ελλάδα είναι δύσκολο να κηρύξει πτώχευση, λόγο της άνετης πλειοψηφίας της κυβέρνησης και της ελαστικότητας από συνδικάτα που πιθανώς μια δεξιά κυβέρνηση δεν θα απολάμβανε. Επίσης το 1/3 των ελληνικών εσόδων από εξαγωγές προέρχεται από τις υπηρεσίες μεταφορών που χτυπήθηκαν έντονα στο τέλος του 2008 με την κάμψη των εμπορικών συναλλαγών. Επιπλέον, Η Ελλάδα είναι μέλος της ευρωζώνης ,ενώ η Ε.Ε. και η ευρωζώνη είναι περίπλοκοι πολιτικοί σχηματισμοί, οι οποίοι χρειάστηκαν δεκαετίες για να σχηματιστούν. Εκτίμηση του οίκου είναι ότι διακυβεύονται πάρα πολλά για να μην απλώσουν οι ιθύνοντες ένα χέρι βοήθειας. Ακόμα, αρκετές κυβερνήσεις της ευρωζώνης θέλουν να αποφύγουν την άνοδο στα δικά τους κόστη χρηματοδότησης - κίνδυνος που μπορεί να υλοποιηθεί αν το ελληνικό χρέος ανεβάσει τα spreads σε όλη την Ευρώπη, ενώ η κοινή ισοτιμία έχει σημαντικά πλεονεκτήματα για τα πιο εύθραυστα μέλη. Σύμφωνα με επίσημη πρόσφατη αναφορά της ΕΚΤ «θα ήταν νομικά ασύλληπτο μια χώρα να αποχωρήσει από το ευρώ και να παραμείνει μέλος της Ε.Ε. Το τελευταίο θα σήμαινε τη σημαντική απώλεια πολιτικής επιρροής.
Τέλος, η Ελλάδα περνώντας μέσα από μια κρίσιμη οικονομική και πολιτική περίοδο, οφείλει να ακολουθήσει οξυδερκείς πολιτικές για την καταπολέμηση των κερδοσκόπων, των φοροδιαφυγόντων καθώς και τη μείωση των δημοσίων δαπανών, μέσα από ριζικές διαρθρωτικές αλλαγές. Η Ελλάδα σε καμιά περίπτωση δεν είναι το «μαύρο πρόβατο» της ΕΕ! Τα ίδια τα στοιχεία της Κομισιόν αποδεικνύουν ότι πολλές άλλες χώρες της ΕΕ βρίσκονται σε σαφώς πιο δεινή θέση από την Ελλάδα.


Ελπίδα Ναζλή

Δεν υπάρχουν σχόλια: