ΠΑΡΑΛΕΙΠΟΜΕΝΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΠΙΣΚΕΨΗ ΣΤΙΣ ΒΡΥΞΕΛΛΕΣ

Πρώτα , πρώτα θα πρέπει να ευχαριστήσουμε τον Ευρωβουλευτή κ. Γιώργο Παπαστάμκο για την πρόσκληση που έκανε στον τοπικό τύπο της Ημαθίας και έδωσε την ευκαιρία στους δημοσιογράφους να έχουν έστω και για λίγο την εμπειρία από το Ευρωκοινοβούλιο, αλλά και την ευκαιρία να γνωρίσουν την πόλη των Βρυξελλών.

Δεύτερον να ευχαριστήσουμε το επιτελείο του, τους τρεις συνεργάτες του γραφείου του κ. Παπαστάμκου, τον Κώστα, την Ντία και την Ισμήνη. Και οι τρεις έκαναν ότι ήταν δυνατόν για να εξυπηρετηθούμε καλύτερα, να περάσουμε όσο το δυνατόν ευχάριστα, αλλά και να ενημερωθούμε σωστά. Τέτοιους συνεργάτες θα τους θέλαμε και στην Ελλάδα, αλλά είπαμε οι καλοί ξενιτεύονται..

Τέλος πρέπει να ευχαριστήσουμε και τον κ. Γιαννουλάκη, ο οποίος με την παρουσία και με τη συνεχή συμβολή του στο ταξίδι, δημιούργησε ένα περιβάλλον ασφάλειας στην αποστολή, χωρίς να είναι θορυβώδης, αλλά παρεμβατικός και ουσιαστικός εκεί που έπρεπε.

ΠΟΛΗ ΤΩΝ ΒΡΥΞΕΛΛΩΝ

Τώρα περνάμε στην πόλη των Βρυξελλών. Όμορφη με πολλά πάρκα, μα πάρα πολλά πάρκα, χαλαρή με καλό σύστημα συγκοινωνιών, αλλά όχι πολύ καθαρή. Ειδικά στο κέντρο όπου διέμενε η αποστολή είχε σε αρκετά μεγάλο βαθμό σκουπίδια στο δρόμο κάτι που έκανε εντύπωση σε όλους..

Εκτός των εντυπωσιακών κτηρίων στο οικονομικό κέντρο της πόλης , τα σπίτια ήταν όλα παραδοσικά, με πολλά χρώματα αλλά χωρίς μπαλκόνια ή μικρά μπαλκόνια, και όχι πάνω από τρεις-με τέσσερις ορόφους.

Κυκλοφορούσαν πολλοί κουστουμάτοι, θα μου πείτε το Κέντρο της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι. Όπως κυκλοφορούσε πολύ πολυτέλεια σε αυτοκίνητα, σπανίως έβλεπες κάποιο αυτοκίνητο παλιάς τεχνολογίας.

Αυτό που δεν περίμενες να δεις στην πρωτεύουσα της Ευρώπης ήταν η φτώχια και μάλιστα στο κέντρο και σε μία από τις πιο πλούσιες περιοχές. Πολλοί άνθρωποι στα πεζοδρόμια, πολλοί άνθρωποι στη ζητιανιά. Άλλωστε λένε ότι ο πλούτος πάει μαζί με την φτώχεια.

Φοβερή εντύπωση έκανε σε όλους η ύπαρξη πάρκινγκ ποδηλάτων σε πολλά σημεία της πόλης. Και όταν λέμε πάρκινγκ ποδηλάτων εννοούμε, ότι σε μια πλατεία έριχνες 1,5 ευρώ ξεκλίδωνες ένα ποδήλατο, μεταφερόσουν όπου ήθελες και μετά πήγαινες σε ένα άλλο πάρκινγκ και το πάρκαρες. Πολύ ωραίο σύστημα, μακάρι να το είχαμε και εδώ θα μας έλυνε πολλά προβλήματα και θα κάναμε και γυμναστική. Φυσικά κανείς δεν έμπαινε στη γραμμή των ποδηλατόδρομων.

Ακρίβεια, πολύ ακρίβεια, με όλη τη σημασία της λέξης. Μία ατομική πίτσα που πίτσα να την πει κανείς, καμία σχέση με τις δικές μας, κρατηθείτε ….11,50 ευρώ!!! Πέντε Πίτσες πέντε μακαρονάδες μακαρονάδες και οχτώ μπύρες, ο λογαριασμός ήρθες 154 ευρώ. Ρούχα , πιοτό, νερό; άστα Χαραλάμπη. Στο αεροδρόμιο των Βρυξελλών πληρώσαμε 3,5 ευρώ το μικρό το μπουκαλάκι, ενώ στο αεροδρόμιο της Αθήνας 0,50 ευρώ. Οι περιβόητες σοκολάτες από γλυκιές τελικά ήταν αλμυρές. Και πώς να μην είναι όταν ένα κουτάκι το έβρισκες και 35 ευρώ. Φυσικά οι μισθοί είναι τριπλάσιοι εκεί.

Υπάρχει δίπλα στην πιο διάσημη πλατεία των Βρυξελλών την Grand Plazza ; ένας δρόμος όπου υπήρχαν μόνο ελληνικά εστιατόρια. Εκεί έβλεπες την Σαντορίνη, την Μύκονο, την Θεσσαλονίκη, την Ελλάς. Εμείς προτιμήσαμε όπως είναι φυσικό να φάμε στη Θεσσαλονίκη και να πιούμε μια Μύθος. Οι μπύρες τους ήταν όντως πολύ καλές.

Eντυπωσιακή η Grand Plaza. Άλλο να το γράφεις και άλλο να το βλέπεις. Φοβερή, εντυπωσιακά κτήρια από μία άλλη εποχή.

Υπήρχαν ανοικτά λεωφορεία τα οποία με 15ευρώ σε ξεναγούσαν για 2 ώρες στην πόλη. Ήταν μία καλή φάση αλλά την χάσαμε γιατί όταν πήγαμε εμείς κατά 7:30 να το πάρουμε, μας είπαν ότι έχει σταματήσει από τις 4 το απόγευμα. Για να ξέρετε όταν θα πάτε λειτουργούν από τις 10 το πρωί έως 4 το απόγευμα. Απ΄ ότι μας είπαν άλλα μέλη της αποστολής που πρόλαβαν και έκαναν το tour, ότι αξίζει να το κάνεις.

ΑΠΟΣΤΟΛΗ.

Πολύ γέλιο μα πολύ γέλιο. Ξεκινάμε από τον Μελιόπουλο ο οποίος ήταν η ψυχή της παρέας, με μεγάλη ενέργεια, συνεχή πειράγματα προς όλους. Περάσαμε καλά όλοι μαζί του. Γενικά όμως ήταν ένα πολύ καλό κλίμα που επικρατούσε στην αποστολή.

Ψάχνοντας τον Όλι. Το όνομα του Όλι Ρεντ έγινε το σλόγκαν όλης της αποστολής. Ο Μελιόπουλος από την αρχή του ταξιδιού έψαχνε τον ``Όλι΄΄, για να του πει δυο – τρεις κουβέντες, αλλά δεν τον έβρισκε πουθενά. Η τελευταία του ελπίδα ήταν στο Ευρωκοινοβούλιο, αλλά ο κ. Ρεντ, φρόντισε να κρυφτεί και έτσι εξανεμιστήκαν οι ελπίδες του, Δεν το έβαλε όμως κάτω, έξω από το Ευρωκοινοβούλιο, όλοι μαζί φωνάξαμε ΄΄Ολι;΄΄, μήπως και τον βρούμε, αλλά και εκεί τίποτα.

Εκτός από το πολύ γέλιο υπήρξε και πολύ ποδαρόδρομος. Μα πάρα πολύς ποδαρόδρομος. Ο καθένας μας έκανε αυτές τις μέρες πάνω από 10 με 15 χιλιόμετρα. Να σκεφτείτε ότι ο Μελιόπουλος στο τέλος, όπου υπήρχε απόσταση μεγαλύτερη των 200 μέτρων, την οποία έπρεπε να την κάνει με τα πόδια, αρνιόταν πεισματικά.. Ειδικά όταν άκουσε ότι αν θα πάμε στην Μπρίζ θα περπατήσει 1,5 ώρα έβγαλε ….καντήλες.

ΕΥΡΩΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟ

Ξεκινάμε κάπως έτσι. Έχουμε όλοι οι Έλληνες μαύρα μεσάνυχτα. Εκεί γίνονται κοσμοϊστορικές αλλαγές και εμείς …τον ύπνο του δικαίου. Δυστυχώς δεν φθανει τίποτα στην Ελλάδα και δεν εννοώ τις κυβερνήσεις, αλλά τον ελληνικό λαό. Δεν γνωρίζει ούτε το 1% των αλλαγών που γίνονται, ειδικά στην ελληνική γεωργία.

Ο κ.Παπαστάμκος προσπάθησε να μας δώσει μία εικόνα όλων αυτών των αλλαγών που γίνονται στο κέντρο της Ε.Ε και που πρέπει να ακολουθήσει και η χώρα μας.

Εκείνο που μας έκανε εντύπωση ήταν ότι υπήρχε πρόγραμμα απορρόφησης αγροτικών προϊό

ντων στα σχολεία, αλλά η Ελλάδα δεν το εκμεταλλεύθηκε. Το άφησε να περάσει και τα χρήματα αποσύρθηκαν . Κρίμα θα μπορούσε να είναι ένα πολύ καλό εισόδημα για τον αγροτικό κόσμο

.

Εντύπωση έκανε ο ανατρεπτικός λόγος του ευρωβουλευτή κ. Τσουκαλά. Παρ΄όλο που ο κ. Παπαστάμκος του συνέστησε να μην τον χρησιμοποιήσει, αυτός δεν τον άκουσε και είπε τα πράγματα με το όνομά τους. Μίλησε για την παιδεία, τον τύπο και τα κόμματα στην Ελλάδα σε αντιδιαστολή με την πραγματικότητα που επικρατεί στο Ευρωκοινοβούλιο. Στο τέλος όταν σηκώθηκε να φύγει, όλοι του σφίξαμε το χέρι και ζητήσαμε το τηλέφωνό του για να μπορούμε να επικοινωνούμε.

¨Όχι ΧΥΤΥ , αλλά εργοστάσιο επεξεργασίας απορριμμάτων, δήλωσε κατηγορηματικά ο κ. Σκυλακάκης. Και εμείς στην Ημαθία ψάχνουμε ακόμη τι θα κάνουμε τα σκουπίδια μας. Μα

κριά νυχτωμένοι. Πολύ μακριά νυχτωμένοι.

Πολύ ευγενής με πολύ καλή παιδεία ο Ευρωβουλευτής της Κύπρου κ. Γιαννάκης Κασουλίδης, ο οποίος χαίρει της

εκτίμησης όλων των

συναδέλφων του.

Όπως της εκτίμησης χαίρει και ο δικός μας ευρωβουλευτής κ. Παπαστάμκος. Ο επικεφαλής των Γάλλων του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος κ. Audy, εξήρε την προσω

πικότητα του και δήλωσε πολύ ευτυχής που τον έχουν κοντά τους. Είπαμε ότι τους

Έλληνες που ζουν και εργάζονται στο εξωτερικό τους εκτιμούν πολύ. Το πρόβλημα είναι ότι δεν χαίρουν της ίδιας εκτίμησης και οι Έλληνες που ζουν στην Ελλάδα και ειδικά οι πολιτικοί.

Εντυπωσιακό το ευρωκοινοβούλιο, εντυπωσιακά κτήρια, εντυπωσιακοί χώροι και με καλό φαγητό θα

έλεγα.